Marlieke is een feminist in hart en nieren. Ze zet niet alleen woorden om in daden door gelijkheid in de politiek te waarborgen, maar ze zet zich ook in als vrijwilliger. Als het aan haar ligt, is kinderarmoede over vier jaar op zijn minst gehalveerd. Steun jij haar in deze missie? Stem dan op 22 november op Marlieke (nummer 46 op de lijst van GroenLinks/PvdA).
Wanneer wist jij dat jij je verkiesbaar wilde stellen voor de Tweede Kamer?
Vlak nadat het kabinet viel vertrok ik naar Lesbos (Griekenland) voor een maand vrijwilligerswerk in een vluchtelingenkamp. Eenmaal daar kijk je falend beleid letterlijk in de ogen. Je ziet mensen die niet weten wat ze te wachten staat, geen autonomie hebben over hun eigen leven en er zijn simpelweg niet voldoende voorzieningen voor iedereen. Van een maaltijd tot een winterjas. Elke dag hielp ik mensen – nieuwe mensen met dezelfde problemen. Best frustrerend, dat je niet structureel iets kunt doen. Elke dag dacht ik wel: dit is de reden waarom ik de politiek in ben gegaan: wil je structureel iets veranderen, dan moet je aan tafel zitten. Of het nu gaat om migratie of armoede – het zijn allemaal mensenlevens die geraakt worden door politieke keuzes. Toevallig werd ik op dat moment ook gebeld door iemand met de vraag of ik er over na had gedacht te solliciteren. Dat was het laatste zetje om het te doen.
Waar wil jij de komende vier jaar voor inzetten?
Ik vind het onbestaanbaar dat er in een welvarend land als Nederland nog kinderen zonder ontbijt naar school moeten, omdat er thuis simpelweg aan het einde van de maand geen geld meer is. Ik wil alles op alles stellen om armoede, en in het bijzonder kinderarmoede, de wereld uit te helpen. Armoede heeft zo veel effect op elk aspect in iemands leven dat ik er in geloof dat we op heel veel vlakken vooruit gaan als niemand meer in armoede hoeft te leven.
Waarom is dit een belangrijk onderwerp voor jou?
Ik zie hoeveel stress mensen in armoede hebben, hoe weinig begrip er is. En hoe het je leven lang bij je blijft. Op dit moment is er een groep mensen die steeds opnieuw verliest: ze komen niet rond, kunnen geen betaalbare woning vinden, kunnen niet verduurzamen en missen telkens de boot. Natuurlijk vraag je je dan af of de politiek nog aan jouw kant staat. En ik denk dat dat de afgelopen jaren ook niet het geval is geweest. We zijn een prachtig land als het goed met je gaat, maar minder mooi als je het niet alleen kunt.
Wat is jouw levensmotto of oneliner waar jij de dag mee doorkomt?
Mijn vader zei vroeger altijd: als het niet rechtsom kan, dan kan het linksom. Lukt iets niet, dan probeer je het morgen op een andere manier opnieuw. Politiek is niet alleen maar winnen, het is ook verliezen incasseren. En dan is het de kunst om weer op te staan, en het opnieuw te proberen.
Hoe hoop jij dat Nederland over vier jaar (als wij weer mogen stemmen) uit ziet?
Ik hoop vooral dat een groot deel van de mensen dat nu het vertrouwen kwijt is, dat weer gevonden heeft. Dat we hebben gedaan wat we beloofd hebben. Dat de armoede significant is afgenomen en dat we weer de goede kant op gaan met wonen en klimaat. Veel van de grote uitdagingen waar we voor staan gaan we niet in vier jaar fixen, maar ik hoop het vertrouwen dat de politiek het verschil kan maken, wel terug te winnen.
Wat betekent de sociaaldemocratie voor jou?
Staan op de schouders van reuzen. Ik geloof vanuit mijn tenen in sociaaldemocratie. De sterkste schouders die de zwaarste lasten dragen – het samen doen.
Waarom ben je de politiek ingegaan?
Ik kom uit een ondernemend gezin en vanuit mijn opvoeding heb ik altijd meegekregen dat je hard moet werken voor een goede toekomst. Maar toen ik ouder werd, zag ik dat dit helemaal niet vanzelfsprekend is. Ik deed vrijwilligerswerk bij VluchtelingenWerk en zag hoe oneerlijk het systeem in elkaar zit voor mensen die niet voor zichzelf op kunnen komen. Dat moet toch anders kunnen, dacht ik. Ik meldde me bij de lokale fractie en zag hoe het systeem voor nog veel meer mensen oneerlijk is. Het vuurtje is sindsdien alleen maar harder gaan branden!
Wat zijn jouw grootste drijfveren?
De mensen met wie ik spreek. Als ik te veel aan het vergaderen ben, te veel binnen zit, dan merk ik dat. De campagnetijd vind ik heerlijk: een paar keer per week de straat op om met mensen te spreken is wat het liefste doe. Het zijn hun verhalen, hun ervaringen, die beleid echt kleur geven en mij alle energie geven om het verschil te gaan maken.
Volg Marlieke op social media: Instagram | X/Twitter | Facebook | Linkedin
Wil Marlieke publiek op social media steunen?
Download hier een afbeelding.
