8 november 2015

De zondagbrief: vastgeroeste beelden bestrijden

In 2003 liep ik heel trots naar mijn zieke vader die terminaal ziek was, om hem te vertellen dat de kandidaatstellingscommissie voor de Provinciale Staten verkiezingen mij heel hoog op de lijst had geplaatst. En dat het vrijwel zeker was dat ik na de verkiezingen in de Provinciale Staten van Overijssel zou komen. De reactie van mijn vader vergeet ik nooit meer. Hij lachte even en zei: ‘vraag de PvdA je broer op de lijst te zetten want vrouwen en politiek, dat gaat echt niet.’

Vastgeroeste beelden en ideeën veranderen is moeilijk, maar zeker niet onmogelijk. Dat laatste heeft het feminisme (vermoedelijk de invloedrijkste emancipatiestrijd in de geschiedenis) bewezen. De dames en heren die ook voor mij de barricades opgingen en streden, hebben de positie van de vrouw in Nederland honderd stappen vooruit gebracht. Vrouwen werken, studeren (tegenwoordig zijn ze hoger opgeleid dan mannen), abortus werd gelegaliseerd en er is anticonceptie.

Toch is een strijdbaar feminisme ook vandaag nog noodzakelijk. Na mijn aantreden als voorzitter van Vrouwen in de PvdA, stelden veel partijgenoten mij de vraag of er nog wel behoefte is aan een vrouwenbeweging binnen de partij. Ik zou die vragenstellers willen uitdagen. Duik eens in de enorme stapel rapporten die dat aantonen-en ik noem hier maar een paar voorbeelden:

Een op de twintig meisjes – en ik spreek hier over minderjarige meisjes – is wel eens gedwongen tot seks. Er zijn ieder jaar ongeveer 200.000 mensen in ons land slachtoffer van huiselijk geweld. Lichamelijk geweld of seksueel geweld. Zestig procent van die slachtoffers is vrouw. Er zijn naar schatting elk jaar honderden Nederlandse meiden met een niet-Westerse achtergrond die uitgehuwelijkt worden. Jonge vrouwen, die tegen hun zin in moeten trouwen, in ons eigen land.

Moeten wij hen aan hun lot overlaten? Gewoon maar hopen dat er in haar gemeente een bevlogen wethouder rondloopt die zich om haar lot bekommert? Nee. Dat zou lui en gemakkelijk zijn. Ik wil deze belangrijke zaken niet aan toeval of geluk over laten. Ik zie maar één optie, voel maar één ambitie en dat is de bokshandschoen aantrekken en in navolging van de Rooie Vrouwen knokken voor de vrijheid, veiligheid en kansen van deze vrouwen en meisjes.

Onze partij was altijd agendabepalend waar het de inzet voor de positie van vrouwen betreft. Maar we zijn te veel achterover gaan leunen… Tijd voor verandering dus. Voor ouderwets activisme. Voor een gezamenlijke inzet voor betere omstandigheden, eerlijkere kansen en meer perspectief voor (kwetsbare) vrouwen.

Onze partij wedijvert voor een evenredige man-vrouw-vertegenwoordiging op kandidatenlijsten. Daar ben ik trots op. Maar ook intern kan er nog een hoop beter. Ik onderstreep vooral mijn ambitie om als voorzitter van ViP te ijveren voor vrouwen op topposities binnen de eigen gelederen. Dat vraagt om een interne cultuur die uitnodigend is én vrouwen die bereid zijn zich te kandideren. Fracties waar slechts een of twee vrouwen inzitten, colleges met enkel mannen aan boord, het is beschamend dat de overheid, die zelf de mond vol heeft van quota en diversiteitsbeleid richting bijvoorbeeld het bedrijfsleven, zelf dit miserabele voorbeeld nog geeft.

Mochten er lezers zijn die na bovenstaand betoog nog steeds twijfelen over de noodzaak van een sterke vrouwenbeweging binnen de PvdA, dan nodig ik hen uit de essentie van internationale solidariteit nog eens onder de loep te nemen. Op veel, veel meer plekken op de wereld dan ons lief is, delven vrouwen en meisjes het onderspit. In het ene land wordt hen autorijden verboden, in het andere land zijn kindhuwelijken nog legaal. Van vreselijke groepsverkrachtingen in India tot eerwraak elders. Solidariteit met vrouwen in andere delen van de wereld dient weer een prominente plek te krijgen in ons buitenlands beleid.

Genoeg thema’s, kortom, waar vrouwen en mannen binnen de PvdA strijdlust bij moeten voelen. Er is genoeg werk te verzetten intern, extern en internationaal.

Zaterdag 14 november hebben wij ons jaarlijkse ViP Festival in Amersfoort. Daar praten we graag met jullie door over bovenstaande thema’s. Ik zie uit naar jullie komst.

Attiya Gamri
Voorzitter Vrouwen in de PvdA