Eylem is nu de fractievoorzitter voor de PvdA in Zaanstad. Daar pakt zij het leraren probleem, discriminatie en de huisjesmelkers aan! Haar ideeën over het verminderen van regels die belangrijker zijn dan het welzijn van mensen en het stoppen van discriminatie laten zien dat ze vastbesloten is om de samenleving eerlijker te maken. Wil je haar in deze missie steunen? Stem dan 22 november op Eylem (nummer 34 op de lijst van GroenLinks/Pvda).
Wanneer wist jij dat jij je verkiesbaar wilde stellen voor de Tweede Kamer?
Toen het kabinet viel, ontving ik twee dagen later telefoontjes van mensen die vroegen: “Eylem, wat ga jij doen?” Het was voor mij bijzonder eervol dat mensen mij benaderden en zelfs aanbevelingsbrieven voor mij hadden geschreven. Hoewel ik altijd al naar de Tweede Kamer wilde, twijfelde ik of dit het juiste moment was. Uiteindelijk heb ik toch de stap gezet. Een voor mij heel bijzonder mens en tevens gerespecteerd persoon binnen de partij heeft mij het laatste duwtje in de rug gegeven en zei: “Jij moet je vinger opsteken.” Zo geschiedde.
Waar wil jij de komende vier jaar voor inzetten?
Waar ik ben opgegroeid, aan het Hollandsepad pal naast de Verkadefabriek in Zaandam stonden gelijkheid, vrijheid en het doorbreken van traditionele rolpatronen altijd centraal. Op jonge leeftijd merkte ik, zowel bij mezelf als bij anderen, dat iemands achtergrond, sociale status en gender invloed hebben op gelijke kansen en behandeling. Dit geldt voor onderwijs, werk, de straat, toeslagen, huisvesting en zelfs handhaving en veiligheidsbeleid. In 2023 is dit helaas niet veranderd. Mijn doel is om het vertrouwen te herstellen en te werken aan een eerlijkere toekomst voor iedereen.
Op lokaal niveau in Zaanstad heb ik stap voor stap verandering gebracht, gericht op het creëren van gelijke kansen in het onderwijs, de sociale zekerheid, en het bevorderen van diversiteit en inclusie. Ik heb me ingezet voor het aanpakken van het lerarentekort, straatintimidatie, huisjesmelkers, en ben actief geweest in de strijd tegen fraudesignaleringssystemen en voor het creëren van meer basisbanen. Dit heb ik altijd gedaan in nauwe samenwerking met de mensen voor wie ik het doe.
Nu wil ik graag deze inzet op landelijk niveau voortzetten, omdat veel van de lokale problemen op nationaal niveau moeten worden aangepakt. Voor mij betekent politiek om de strijd voor het recht op een fatsoenlijk bestaan. Helaas zie ik op dit moment dat de kloof tussen de overheid en de samenleving groter is geworden, waardoor mensen zich niet gehoord voelen. We leven in een samenleving waarin bepaalde groepen achtergesteld en soms benadeeld worden door het systeem. Sociale en economische ongelijkheid is geen mythe maar een feit in Nederland. Het is mijn doel om deze kloof te verkleinen en te werken aan een rechtvaardigere samenleving en deze mensen een stem te geven. Ik wil strijden voor een rechtvaardige samenleving
- Niet het systeem, maar de mens centraal: Bureaucratie mag niet belangrijker zijn dan menselijk welzijn, en menselijke waardigheid mag niet opgeofferd worden voor controle, efficiëntie en kostenbesparing.
- Einde aan institutioneel racisme, discriminatie en genderongelijkheid: Verandering in zowel systeem als cultuur is nodig om diepgewortelde vooroordelen en machtsstructuren te doorbreken.
- Minder afhankelijkheid van toeslagen: Een fatsoenlijk inkomen moet de norm worden, zodat mensen waardig kunnen leven zonder subsidies.
“Je kan de wereld van vandaag niet begrijpen
met het denken van gisteren”
Waarom is dit een belangrijk onderwerp voor jou?
Uit de openbare verhoren van de enquête over Fraudebeleid en Dienstverlening blijkt duidelijk dat er een grondige herziening van ons sociaal beleid en voorzieningen nodig is, evenals een heroverweging van de relatie tussen de overheid en haar burgers. Het huidige systeem lijkt meer gericht te zijn op bureaucratische processen dan op het welzijn van mensen, wat leidt tot verwaarlozing van menselijke waardigheid in het streven naar controle, efficiëntie en kostenbesparing.
Willen we een samenleving waarin mensen afhankelijk zijn van toeslagen en subsidies om te overleven, of streven we naar een samenleving waarin iedereen de kans krijgt om zelfstandig een fatsoenlijk bestaan op te bouwen? Het is essentieel om te streven naar een samenleving waar gelijke kansen en toegang tot basisbehoeften centraal staan, zonder afhankelijkheid van complexe systemen. Het is tijd om de diepgewortelde problemen aan te pakken en een echte democratie en samenleving te creëren waarin iedereen gelijke kansen heeft en niemand in de schaduw van bureaucratie wordt achtergelaten.
Wat betreft de aanpak van racisme, discriminatie en genderongelijkheid, merken we op dat de aandacht zich voornamelijk heeft gericht op het doorbreken van het glazen plafond en het invoeren van een vrouwenquotum. Hoewel deze inspanningen toe te juichen zijn, lijken we een grote groep vrouwen te zijn vergeten. Er is een grote groep vrouwen bijvoorbeeld die moeilijk mee kan komen met de rest van de maatschappij. Door allerlei redenen en omstandigheden kunnen ze niet participeren op de arbeidsmarkt, leven ze in armoede en hebben niet de kracht om zelfstandig het roer om te gooien. Hierdoor zijn vrouwen vaak afhankelijk van (ex)partner of uitkeringsinstanties. De oorzaken zijn verschillend: van de taal niet machtig zijn, alleenstaande zorg voor kinderen tot het ontbreken van een gedegen opleiding. Dit bevordert niet de zelfbeschikking en zelfontplooiing van vrouwen en stelt ze minder of niet in staat om vrije keuzes te maken. Deze vrouwen worden meer dan anderen geconfronteerd met uiteenlopende vormen van ernstig geweld, onderdrukking en beperkingen van bewegingsvrijheid. Huwelijksdrang, femicide, huwelijkse gevangenschap, eer gerelateerd geweld zijn vormen van hetzelfde onderliggende probleem: het ontbreken van zelfbeschikkingsrecht.
Het is van belang dat we niet alleen reageren met striktere regels en wetten als het gaat om geweld, maar dat we een fundamenteel andere aanpak kiezen. Een feministisch beleid op alle terreinen, gericht op het versterken van vrouwen in diverse posities, is noodzakelijk.
Het werk is nog niet af, en we moeten blijven streven naar verbetering, vooral voor de grote groep vrouwen zoals hierboven beschreven. Ik wil het activistische feminisme benadrukken en onder de aandacht brengen bij jonge vrouwen en in de politiek. Hiermee kunnen we bewustwording creëren en de generatie die komt in staat stellen om actief bij te dragen aan het verwezenlijken van hun dromen. Net zoals ik zelf ervoer in de Zaanse straat, Hollandsepad, waar ik opgroeide. Dit vergt een breuk met kortzichtig en individualistisch beleid, en een keuze voor een inclusieve en feministische visie waarin iedereen zich kan herkennen.
Hoe hoop jij dat Nederland over vier jaar (als wij weer mogen stemmen) uit ziet?
Over vier jaar hoop ik op een socialer, rechtvaardiger en inclusiever Nederland, waarin het menselijk welzijn centraal staat. Mijn visie voor de toekomst omvat:
Einde aan institutioneel racisme, discriminatie en genderongelijkheid: Het vereist een verandering in zowel het systeem als de cultuur om diepgewortelde vooroordelen en machtsstructuren te doorbreken.
Minder afhankelijkheid van toeslagen: Ik hoop op een samenleving waar mensen niet langer afhankelijk zijn van toeslagen om te overleven, maar in plaats daarvan beschikken over een fatsoenlijk inkomen waarmee ze waardig kunnen leven.
Niet het systeem, maar de mens centraal: Bureaucratie mag niet belangrijker zijn dan menselijk welzijn, en menselijke waardigheid mag niet opgeofferd worden voor controle, efficiëntie en kostenbesparing.
Deze doelen streven naar een Nederland waar gelijke kansen en toegang tot basisbehoeften voor iedereen centraal staan. Het is mijn hoop dat we over vier jaar een samenleving zullen zien die gebaseerd is op rechtvaardigheid, gelijkheid en het respecteren van de menselijke waardigheid.
Wat betekent de sociaaldemocratie voor jou?
Een ideale samenleving is een samenleving die gestoeld op sociaaldemocratische waarden. Een samenleving waarbij een evenwicht bestaat tussen individuele vrijheid en collectieve verantwoordelijkheid. Een samenleving waar economische groei niet wenselijk is als sociale rechtvaardigheid ontbreekt. Een samenleving waar de overheid een actieve rol speelt in het waarborgen van basisbehoeften en het creëren van gelijke kansen voor alle burgers. Sociaaldemocratie betekent voor mij concreet eerlijke verdeling van kennis, macht en inkomen.
Waarom ben je de politiek ingegaan?
Ik ben de politiek ingegaan omdat ik afkomstig ben uit een omgeving waar veel werd gesproken over politiek, feminisme, humanisme, het nieuws en de samenleving. Deze achtergrond heeft mijn interesse in politiek op jonge leeftijd aangewakkerd en heeft bijgedragen aan mijn visie op hoe een rechtvaardige samenleving eruit zou moeten zien, waarbij traditionele rolpatronen moeten veranderen.
Mijn vader, de grootste feminist in mijn leven, heeft me van jongs af aan gestimuleerd om te studeren, kansen te grijpen en als sterke, onafhankelijke vrouw van toegevoegde waarde te zijn voor de samenleving. Opgroeien in een omgeving die gelijkheid propageerde en vrij was van traditionele rolpatronen, confronteerde me echter met de realiteit dat achtergrond en geslacht bepalend zijn voor kansen in de samenleving, vooral op het gebied van onderwijs en werk.
Ik heb persoonlijk ervaren dat mannen vaak de bepalende rol spelen in wat ik kan doen, welke keuzes ik moet maken en welke mogelijkheden voor mij openstaan. Ondanks ontmoedigende opmerkingen van onder andere leraren en leidinggevenden, zoals: “Universiteit is een droom die nooit zal uitkomen voor jou zei mijn leraar in de basisschool in groep 8 tijdens mijn adviesgesprek’, als vrouw moet je gewoon een keuze maken tussen werk en kinderen en daarom is studeren zonde van je tijd zei een leraar op de middelbare school tegen mij, je bent te mondig en dat vinden de heren niet prettig zei ooit een directeur tegen mij. Mondige vrouwen moet je op een boot zetten en midden in de oceaan laten zinken zei ooit een teamleider tegen mij, heb ik mijn eigen positie in de samenleving opgeëist en ben ik de politiek ingegaan. Dit doe ik niet alleen voor mezelf, maar juist voor anderen.
In april 2000 ben ik lid geworden van de PvdA en sinds 2014 ben ik raadslid namens de PvdA in Zaanstad, momenteel vervul ik de rol van fractievoorzitter. Mijn politieke betrokkenheid komt voort uit de overtuiging dat ik, door mijn plek in de politiek in te nemen, een bijdrage kan leveren aan het streven naar gelijkheid en het doorbreken van genderongelijkheid.
Wat zijn jouw grootste drijfveren?
Sociale rechtvaardigheid. Een samenleving die gebaseerd is op sociale rechtvaardigheid is essentieel voor een gezonde en bloeiende samenleving.
Volg Eylem op social media: Instagram | Facebook | X/Twitter | Linkedin
Wil Eylem publiek op social media steunen?
Download hier een afbeelding.
